پرسش :

اگر دو مصدوم را برای پزشکی جهت معالجه بیاورند که هر دو آنان در شرایط خطر جانی قرار دارند و هر دو آن ها عضو خانواده ای باشند که این پزشک، طبیب خانوادگی آنان است و اقدام پزشک برای معالجه هر یک از آن دو، مستلزم رها ساختن مصدوم دیگر می باشد که در نتیجه مصدوم دیگر خواهد مُرد بفرمایید: در این جا وظیفه طبیب پرداختن به معالجه کدام یک از این دو مصدوم است؟ با توجّه به این که طبیب هیچ گونه تعهّد شرعی نسبت به معالجه اعضای خانواده مصدومی که وی پزشک آنان است نداده باشد؟ در صورتی که تعهّد شرعی نسبت به معالجه اعضای خانواده یکی از آن دو داشته باشد، حکم چگونه است؟ در صورتی که مصدوم و مجروحی که وی پزشک خانوادگی آنان می باشد، حالش بسیار سخت، ولی احتمال خطر مرگش نسبت به مصدوم دیگر کم تر باشد در این صورت وظیفه طبیب چیست؟


پاسخ :
اگر هر دو مانند همدیگر هستند و احتمال خطر برای هر دو یکسان است پزشک مخیر است که هر کدام را معالجه نماید و تفاوتی بین تعهد و عدم تعهد نیست و واجب است که به معالجه بپردازد و در صورتی که احتمال خطر برای یکی بیشتر است باید اوّل آن فردی که خطر بیشتری متوجّه اوست مورد معالجه قرار گیرد.

منبع: استفتائات پزشکی، آیت الله العظمی علوی گرگانی (مدظله العالی)، قم: نشر فقیه اهل بیت (علیهم السلام)، 1395.